بزرگنمايي:

سیاست و بازاریابی - شهر سخت افزار / آیا AMD می‌تواند جلوی فروش اینتل را بگیرد؟ این پرسشی است که پس از انتشار گزارش‌هایی مبنی بر تمایل شرکت Broadcom به تصاحب بخش تولید محصولات اینتل مطرح شده است. در حالی که برخی تحلیل‌ها از تمایل دولت آمریکا به واگذاری بخش تولید تراشه اینتل به شرکت تایوانی TSMC حکایت دارند، یک مانع حقوقی مهم وجود دارد که کمتر به آن توجه شده و آن قرارداد متقابل مجوزدهی میان AMD و اینتل است.
اینتل و AMD طی دهه‌های گذشته توافق‌های متعددی در زمینه مجوزدهی متقابل امضا کرده‌اند که جدیدترین آن‌ها به سال 2009 بازمی‌گردد. این توافق‌نامه‌ها به هر دو شرکت اجازه می‌دهد از پتنت‌های یکدیگر استفاده کنند و از بروز شکایت‌های حقوقی در مورد تخلفات احتمالی جلوگیری می‌کند. 
قرارداد کلیدی میان اینتل و AMD
بر اساس این قرارداد، AMD می‌تواند پردازنده‌های مبتنی بر معماری x86 را با استفاده از دستورالعمل‌های توسعه‌یافته توسط اینتل تولید کند، در حالی که اینتل نیز می‌تواند نوآوری‌های AMD را در پردازنده‌های خود به کار گیرد.

با این حال، این توافق‌نامه محدودیت‌هایی نیز دارد؛ از جمله اینکه هیچ‌یک از دو شرکت نمی‌توانند پردازنده‌هایی بسازند که با سوکت‌ها یا مادربردهای طرف مقابل سازگار باشد. مهم‌تر از آن، در صورت ادغام، خرید، یا مشارکت‌های استراتژیک که ساختار مالکیت یکی از دو شرکت را تغییر دهد، این توافق‌نامه به‌طور خودکار فسخ خواهد شد و دو شرکت باید درباره یک قرارداد جدید مذاکره کنند.
برخی تصور می‌کنند که این توافق‌نامه تنها به قرارداد سال 1976 درباره معماری مجموعه دستورالعمل x86 محدود می‌شود، اما در واقع این قرارداد شامل طیف وسیعی از فناوری‌های وابسته به x86 مانند SSE ،AVX و سایر نوآوری‌ها است که امروزه بخشی جدایی‌ناپذیر از پردازنده‌های مدرن محسوب می‌شوند. بدون این فناوری‌ها، رقابت با پردازنده‌های مدرن ممکن نخواهد بود و از دست دادن این مجوز می‌تواند تأثیرات مخربی برای هر دو شرکت به همراه داشته باشد.
علاوه بر معماری x86 و افزونه‌های مرتبط با آن، این قرارداد گسترده شامل فناوری‌های دیگری مانند پردازنده‌های گرافیکی (GPU)، پردازنده‌های شبکه‌ای (DPU) و FPGA نیز می‌شود. بنابراین، اگر این قرارداد فسخ شود، تقریباً تمام محصولات هر دو شرکت تحت تأثیر قرار خواهند گرفت و مذاکره مجدد برای مجوزهای جدید ضروری خواهد شد.
یکی از پرسش‌های کلیدی این است که آیا AMD علاقه‌ای به امضای توافق مشابه با Broadcom دارد یا خیر. Broadcom در گذشته عمدتاً به‌عنوان یک شرکت فعال در حوزه شبکه و ارتباطات بی‌سیم شناخته می‌شد، اما امروزه در بازارهای ذخیره‌سازی، امنیت سایبری و نرم‌افزارهای زیرساختی نیز حضور قدرتمندی دارد. علاوه بر این، Broadcom به یکی از بازیگران مهم در زمینه پردازنده‌های هوش مصنوعی تبدیل شده و با اکثر شرکت‌های بزرگ خدمات ابری، همکاری دارد.
تصاحب بخش پردازنده‌های اینتل، Broadcom را به یک رقیب خطرناک برای AMD تبدیل خواهد کرد، زیرا این شرکت هم‌اکنون برای مراکز داده CPU اختصاصی ندارد. اما با دستیابی به اینتل، Broadcom می‌تواند پلتفرم اختصاصی خود را برای دیتاسنترها توسعه دهد و به‌جای همکاری با AMD در رقابت با انویدیا، مسیر مستقلی را در پیش بگیرد.
در حالی که برخی تحلیل‌گران معتقدند AMD می‌تواند از Broadcom بخواهد در زمینه توسعه راهکارهای شبکه‌ برای مقابله با انویدیا همکاری کند، اما تمرکز Broadcom بر تقویت موقعیت خود در بازار پردازنده‌های مخصوص دیتاسنتر است، نه کمک به AMD. با توجه به اینکه Broadcom می‌تواند از حجم عظیم فروش پردازنده‌های اینتل در بخش کامپیوترهای شخصی بهره ببرد، احتمالاً روی توسعه یک پلتفرم اختصاصی هوش مصنوعی برای مراکز داده تمرکز خواهد کرد.
البته یک رویکرد صنعتی مبتنی بر استانداردهای باز می‌تواند همکاری بین AMD و Broadcom را برای رقابت با انویدیا تسهیل کند، اما در مجموع، رقابت با Broadcom برای AMD دشوارتر از رقابت با اینتل خواهد بود.