بزرگنمايي:

سیاست و بازاریابی - مهر /محققان کشف کرده اند هورمون های استروژن و پروژسترون سلول های ایمنی نزدیک نخاع را برای تولید نوعی مسکن طبیعی به نام «انفالکین» (enkephalin) تحریک می کنند.
به نقل از نیواطلس، این کشف می تواند شیوه درمان دردهای مزمن را متحول کند. داخل بدن انسان بافت هایی به نام مننژ مغز و نخاع انسان را دربر می گیرند. این بافت نه تنها از بخش های کلیدی سیستم عصبی دفاع می کند، بلکه چند سال قبل مشخص شد آنها غلظتی از سلول های ایمنی تنظیم کننده T را نیز در خود دارند. این سلول ها با کاهش التهاب و مهار سلول های دیگر که ممکن است در مواجهه با برخی محرک‌ها بیش از حد واکنش نشان دهند، نقش مهمی در سیستم ایمنی بدن دارند.
محققان سال گذشته از استفاده از سلول های ایمنی تنظیم کننده T در محیط های بالینی به عنوان یک درمان احتمالی استقبال کردند. در واقع استفاده از یک ژل حاوی سلول های مذکور در محل جراحت روی بدن موش ها سرعت درمان زخم های پوستی و استخوانی را تسریع کرد.
تحقیق جدید روی سلول های ایمنی تنظیم کننده T به رهبری محققان دانشگاه کالیفرنیا در سن فرانسیسکو انجام شده است. محققان هنگام بررسی واکنش درد در موش ها متوجه شدند بافت مننژ در پایه نخاع مملو از این نوع سلول هاست. آنها متوجه شدند مننژ ها در پاسخ درد - ارتباطی نیز دخیل هستند.
یکی از مولفان ارشد این پژوهش می گوید: ما نشان می دهیم سیستم ایمنی در واقعیت مننژ ها را برای ارتباط با دوردست ترین نورون ها که حس درد را روی پوست ردیابی می کنند، به کار می گیرد. ما قبلا این موضوع را کشف نکرده بودیم.
در مرحله بعد محققان به یک کشف غیر معمول دیگر دست یافتند. آنها برای درک بهتر نقش مننژهای حاوی سلول های ایمنی تنظیم کننده T از یک توکسین برای سرکوبشان استفاده کردند. پیش از این روند در موش های ماده حساسیت نسبت به درد افزاش یافت اما در موش های نر اتفاقی رخ نداد. به همین دلیل محققان نتیجه گرفتند تمایزی مبتنی بر جنسیت در شیوه عملکرد سلول ها وجود دارد.
آلن باسباوم یکی دیگر از مولفان ارشد تحقیق می گوید:این امر جالب و البته سردرگم کننده است.
تست های بیشتر نشان داد این سلول های ایمنی تنظیم کننده T در پاسخ به فعال شدن توسط پروژسترون و استروژن، انکفالین شبه افیونی درون زا را پمپاژ می کنند.
به گفته الورا میداوانی، در واقع این سلول ها تحت تاثیر جنسیت قرار دارند و همین امر عجیب است. این موضوع توضیحی برای افزایش دردهای مزمن در زنان پس از یائسگی و همچنین دلیلی برای تاثیرگذاری بیشتر مسکن ها در زنان بیش از مردان فراهم می کند.