باقري لنكراني توضيحات جديدي درباره پدرش ارايه داده است.

به نقل از اين عضو ارشد جبهه پايداري گفته است : پدرم قبل از انقلاب در صنعت آلمينيوم فعال بود و با پشتکار و توان فني خود، کارخانه‌اي راه‌اندازي کرد و قبل انقلاب اين صنعت انحصاري بود و شرايطي پيش آمد که وي احساس کرد ديگر نمي‌تواند در ايران زندگي کند لذا سال 1353 به خارج کشور رفت و سال 1355 نيز از ما خواستند که به اتفاق مادر و خواهرم به آمريکا برويم و يک سال آنجا اقامت کرديم اما مادرم گفتند که شرايط از لحاظ فرهنگي مناسب نيست و اذيت مي‌شويم لذا پدرمان به دليل شرايط انحصار صنعت آلمينيوم در ايران راضي به بازگشت نشد اما گفتند شما آزاد هستيد و ما نيز به ايران بازگشتيم بنابراين طلاق قانوني اتفاق نيفتاد ولي دو مسير متفاوت ايجاد شد.

لنکراني ادامه داد: وقتي برخي افراد و رسانه‌ها از مساله پدرم نتيجه نگرفتند، شايعه کردند خانواده ما تشريفاتي است تا به اين وسيله مرا تخريب کنند در حالي که ما از خانواده قانعي برخوردار هستيم و اين را از نعمات خداوند مي‌دانيم، حتي دوباره گفتند چرا با پدر خود ارتباط دارم.

«براي اولين بار اين موضوع را مي‌گويم که بعد از وزير شدن در حاشيه جلسه‌اي حجت‌الاسلام گلپايگاني مرا ديدند و گفتند حالا که وزير شدي و پدرت نيز خارج از کشور است خيال نکنيد بايد مراوده‌ات را قطع کني بلکه بايد رابطه‌ات بيشتر شود و وظيفه ديني حکم به اين کار مي‌کند لذا بنده بنابر وظيفه ديني ارتباط با پدرم را حفظ کرده‌ام.»